Opis

Na głównym planie przestawiony jest "biały kruk", zrodzony z twórczości Martina Edena. Wieża po środku obrazu jest symbolem rozwoju jego osobowości. Parter to brudna szarość codzienności, wyżej światło zdobywania wiedzy i nadzieja, aż w końcu ozdobione okna sukcesu, nie dające światła, mentalnie porywające Martina w rozpacz, kończącą się samobójstwem. Dla mnie jednak ta książka jest o tyle wartościowa, że po przeczytaniu jej co prawda miałem świadomość przekazu pisarza - o rzeczywistości mijającej się z ideą - ale wtedy zafascynował mnie rozwój bohatera, rozkwit jego osobowości, talentu i szaleńcza praca wykonana aby stać się "białym krukiem". Dlatego wieża kończy się pomostem, który wybija pisarza ku gwiazdom. Jego marzenia stają się rzeczywistością, literackim dziełem sztuki. Jego twórczość przemierza horyzonty, choć ciało ginie w odmętach wód. Na powierzchni morza Martin zostawia przeszłość - nieudaną miłość – Ruth, której oblicze rozpada się w pył, wspomnienie po przyjacielu - poecie, morskie przygody, koszmary senne o pracy w maglu i nieskończoną ilość przeczytanych książek, mających moc.